Even op de koffie bij… Carla Saris

Even op de koffie bij… Carla Saris

Op maandag 6 mei ging ik op de koffie bij Carla Saris. Jelle van Helvoort is erg nieuwsgierig naar het verhaal van Carla en de lessen die zij in dit bijzondere vakgebied heeft geleerd.

Kan je jezelf en je bedrijf voorstellen

Ik ben Carla Saris, getrouwd met Toin en samen hebben we 4 kinderen (Martijn, Susan, Annet en Karin). Na mijn studie ben ik ruim 15 jaar werkzaam geweest in het bank- en verzekeringswezen. Toen de oudste werd geboren, wilde ik het werken en het opvoeden van de kinderen in eerste instantie gaan combineren. Maar de zorg en aandacht voor mijn gezin voelde te belangrijk en samen met Toin hebben we er toen voor gekozen dat ik zou stoppen met werken. Een keuze waar ik geen moment spijt van heb gehad.

Naast het moederschap en het zorgen voor het gezin kwam het vrijwilligerswerk in Liempde op mijn pad. Ik vervulde diverse bestuurs- en secretariële functies, onder andere in het kerkbestuur, op de basisschool, de buurtvereniging en verschillende sportverenigingen. In 2011 heb ik hiervoor een lintje ontvangen en ben ik benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau. Later was er tijd om ondersteunende werkzaamheden te verrichten in het bedrijf van Toin: Saris & Partners Makelaars.

In 2016 ben ik gestart met uitvaartcentrum Hét Groethuis. Hét Groethuis beschikt over een tweetal 24-uurs opbaarkamers. Families krijgen een sleutel en kunnen te allen tijde hier naar toe. De aangrenzende Huyskamer is een plek waar mensen kunnen samenkomen.

Vrij kort na de opening van het uitvaartcentrum ben ik gestart met Carla Saris Uitvaartbegeleiding: Verzorging en begeleiding van begrafenissen en crematies in een ruime omgeving van ‘s-Hertogenbosch en Eindhoven en daarbuiten.

Hoe ben je gekomen waar je nu staat?

In 2015 overleed mijn moeder, na een kort ziekbed. Tijdens het waken vooraf heb ik veel tijd doorgebracht bij mijn moeder. In haar laatste dagen, had ik veel aandachtspunten opgeschreven waarvan ik toen bedacht, dat die nodig waren voor haar uitvaart. Met de uitvaartleider bespraken we deze en andere wensen met betrekking tot de uitvaart; het was de eerste keer dat we als gezin te maken kregen met een overlijden. Het afscheid met aansluitende condoleance vond plaats in een crematorium. De uitvaartleider, waarmee ik een goede band had, vroeg me op het einde van de dag of een baan in de uitvaartwereld iets voor mij was. Dat was toen echt nog niet in mij opgekomen.

Echter ongeveer 3 maanden daarna realiseerde ik me dat het toch wel heel bijzonder en vooral dankbaar is om mensen in zo’n moeilijke periode te kunnen helpen, ze die aandacht te kunnen geven die dan zo belangrijk voor ze is.  Er waren tijdens het afscheid van moeder momenten geweest waarvan ik achteraf dacht, dat het anders had gekund. Zo kon ik bijvoorbeeld alleen op gezette (vaste) tijden, 2 keer naar mijn moeder toe, terwijl ik liever niet aan die tijden gebonden was geweest; dat met meer of op een andere manier aandacht voor ons als gezin, de uitvaart nog persoonlijker was geweest.

Mijn gevoel werd steeds sterker en na de oriëntatie dag bij Docendo, een academie voor de postmortale zorg en uitvaartzorg, was ik overtuigd: “ik ga het doen, ik ga deze opleiding volgen!”. De opleiding tot uitvaartverzorger was pittig maar ik haalde alle examens in één keer, doorliep de stages goed en slaagde voor mijn mondeling examen. Nog voor de uitreiking van mijn diploma had ik besloten om voor mezelf te gaan beginnen. Dat voelde goed, maar was zeker behoorlijk spannend.

Allereerst wilde ik een afscheidsplek creëren waar iedereen op elk moment van de dag binnen kan lopen om op een goede manier afscheid nemen als essentieel onderdeel van de rouwperiode. Hét Groethuis bleek een schot in de roos, het voelde heel fijn om mensen op deze manier op die plek te mogen ontvangen, te ondersteunen en waar nodig te ontzorgen. Deze locatie is bewust ook beschikbaar gesteld aan andere uitvaartondernemers.

Het was juni 2017 toen de telefoon ging…. mijn eerste uitvaart… Sandra Reemer was overleden. Vanwege bekende contacten werd ik gevraagd om haar uitvaart te gaan verzorgen. Het was spannend, veel omvattend en mede door haar bekendheid had ik besloten dit samen met een collega uitvaartverzorger te gaan verzorgen. In deze zeer korte maar bijzondere tijd leerde ik veel. Na afloop van deze drukke en hectische week, realiseerde ik me nogmaals: met een goede voorbereiding, respect voor persoonlijke wensen en eigen inbreng, maar vooral met aandacht voor mensen, kun je in zo’n periode echt het verschil maken. Ik geniet van dit intense contact met mensen en voel me nog steeds dankbaar.

Inmiddels weet ik als geen ander wat het vak met zich meebrengt. Sinds vorig jaar werk ik samen met Maddie, zelf ook uitvaartverzorger en voor mij een fantastische collega. We zijn elkaars back-up in drukke tijden of als we er eventjes tussenuit willen. Met onze gastdames, onze uitvaartassistenten, vormen we een krachtig en solide team.

Welke actuele ontwikkelingen zie jij binnen jouw bedrijf of binnen de branche?

Binnen de uitvaartbranche is, vooral de laatste jaren, veel mogelijk wanneer je buiten de kaders durft te denken. Het is belangrijk dat je de wensen van de nabestaanden hoort en denkt in mogelijkheden hoe dit te kunnen realiseren. Eerlijk- en betrouwbaarheid én daarnaast een transparante werkwijze, is de basis om samen met nabestaanden een waardig en liefdevol afscheid te verzorgen. Daarnaast is het duurzaam ondernemen een issue. De komende jaren zal dit impact hebben op bijvoorbeeld de wijze van cremeren. Daar wordt nu veel onderzoek in gedaan, ik ben benieuwd in hoeverre een andere manier van cremeren vorm gaat krijgen.

Wat zijn jouw uitdagingen als ondernemer?

Binnen mijn vak ben ik 365 dagen per jaar, 24 uur per dag beschikbaar. Dat vergt niet alleen inzet voor mijzelf maar heeft ook impact op mijn gezin. De balans werk/privé heb ik niet altijd zelf in de hand. Het is fijn en schept rust, dat Toin dit begrijpt en dat hij vooral ook achter mij staat. Hij ondersteunt mij als het nodig is en remt mij af als het teveel is.

Bij de eerste kennismaking met een familie is het mijn taak en uitdaging om ruimte te geven aan emoties, aan verdriet, gemis, onmacht en om mensen voldoende tijd te geven om de juiste besluiten te kunnen maken. Luisteren is daarin een essentieel onderdeel. Een goede luisteraar hoort wat er wordt gezegd, maar ook wat niet wordt gezegd.

Het werken volgens een zekere, vaste structuur helpt mij om snel te kunnen schakelen tussen mijn privéleven en de verschillende uitvaarten. Hierdoor heb ik oog voor detail, kan ik de wensen van een afscheid op het juiste moment bespreken en ben ik in staat om onder tijdsdruk een topresultaat te leveren. Hoe hectisch het ook is, op de stip staat er altijd een prachtige uitvaart! Mensen verdienen dit, of het nu een kleine of een grote afscheidsbijeenkomst wordt, het gaat er altijd om wat een familie graag wenst.

Begin dit jaar werd de combinatie werk/privé erg op de proef gesteld toen ik persoonlijk en wij als gezin in korte tijd meerdere overlijdens in de privésfeer meemaakten. Na die periode heb ik wat tijd voor mijzelf vrijgemaakt, dat was nodig om ook mijn eigen verdriet een plek te geven. En dan is het zo fijn als je een lieve collega hebt die je telefoon overneemt, waardoor je die ruimte dan ook kunt nemen.

Zou je het ondernemer pad nog een keer op dezelfde manier bewandelen?

Ja, ik zou het zeker niet anders gaan doen. In het begin was het ondernemerschap best moeilijk, waar moet je immers beginnen, welke keuzes ga je maken, wie worden je leveranciers, met welke partijen ga je samenwerken en waar ligt je kracht. Toin heeft mij als een ervaren ondernemer gecoacht in het maken van die belangrijke beslissingen en de vele keuzes.

In mijn ondernemer pad ben ik gestart met dromen, daarna heb ik veel nagedacht over de invulling van mijn droom en gedurfd om de stap te wagen. Uiteindelijk was het gewoon doen en ervoor te gaan!

Tip voor andere ondernemers

Blijf wie je bent en doe je niet anders voor. Geloof in jezelf en vertrouw op je eigen kracht.

Aan wie zou je de pen willen doorgeven, welke specifieke vraag zou je die persoon willen stellen?

Ik wil de pen graag doorgeven aan Lenneke Prinsen. Persoonlijke verzorging is belangrijk. Wanneer je niet goed voor jezelf zorgt, dan kun je deze zorg ook niet aan anderen geven.  Lenneke leert mensen om goed voor zichzelf te zorgen. Ik ben benieuwd naar haar verhaal!

Persoonlijke noot van Carla:

Ik dank Tessa voor het hele fijne gesprek en de aandacht die ze ervoor heeft gegeven. Even op de koffie bij…. Een mooi concept, want ieder mens heeft een verhaal, altijd.