Interview serie: Ondernemend Liempde en corona, deel 8
Interview met Marlijn Koppelmans – Koppelmans advocatuur & mediation
Koppelmans advocatuur & mediation houdt kantoor aan de Rechterstraat in Boxtel, maar advocaat Marlijn Koppelmans (44) woont al ruim elf jaar aan de Beneluxlaan in Liempde. Na zestien jaar werkzaam te zijn geweest bij een middelgroot advocatenkantoor in ’s-Hertogenbosch begon Marlijn in 2016 voor zichzelf. Haar kantoor richt zich volledig op familierechtelijke zaken. Marlijn volgde de specialisatie tot advocaat-scheidingsmediator. Op haar kantoor werkt naast Marlijn een ondersteunend personeelslid op basis van een nulurencontract.
Een interview voor Ondernemersvereniging Liempde in een kantoor in Boxtel?
“Zeker, die kantoorlocatie was een heel bewuste keuze. Als familierechtadvocaat wil ik liever geen kantoor aan huis. Dat is gewoon prettiger voor de privacy van mijn cliënten. Bovendien is Boxtel net wat groter en daarmee iets anoniemer dan Liempde. Maar ik voel me op en top een Liempdse ondernemer! Ik vind het heel belangrijk om betrokken te zijn bij Liempdse medeondernemers.”
Hoe heb je het afgelopen coronajaar beleefd?
“Het was ook in de advocatuur een heftig jaar. In maart 2020 gingen vrij abrupt alle rechtbanken dicht. ‘En nu?’, was mijn vraag, en ook die van alle andere advocaten. Mijn praktijk en daarmee mijn afspraken liepen gewoon door. Op mijn kantoor kon ik direct anticiperen door een groot spatscherm op mijn spreektafel te zetten, over te stappen van koffiekopjes op kartonnen bekertjes en meer van dat soort praktische zaken. Ik heb een groot televisiescherm laten installeren zodat ik via Skype mediation-gesprekken kon voeren, maar ideaal is dat niet. Deels omdat er stukken ondertekend moeten worden, maar vooral omdat het altijd mensenwerk betreft: praten over emotionele zaken is face-to-face nu eenmaal prettiger dan via een scherm. Mijn praktijk heeft altijd doorgelopen het afgelopen jaar. Ik bood cliënten veelal de keuze: naar mijn kantoor komen of elkaar online spreken. Dat werd gewaardeerd.”
Welke gevolgen hadden de coronamaatregelen voor de gang van zaken in de rechtbank?
“Ik denk dat ik gemiddeld vier tot vijf zittingen per maand heb als advocaat in familiezaken (uiteenlopend van scheidings- en alimentatiezaken tot omgang en anderszins) of als mediator als ik door de rechtbank word gevraagd aanwezig te zijn op een zitting. Deze vinden bijna altijd plaats bij Rechtbank Oost-Brabant in ’s-Hertogenbosch. Binnen zo’n vier weken hadden zij een mooi digitaal systeem ontwikkeld. Daarmee konden er via Skype zittingen plaatsvinden en kon er veilig gemaild worden. Een heel nieuwe manier van werken dus, die effectief bleek. Al met al is de rechtbank twee maanden echt dicht geweest. Ook nu vinden de meeste zittingen nog digitaal via Skype plaats. Het ondersteunen van een cliënt via een beeldverbinding met de rechtbank, waarbij gelukkig de cliënt samen met mij op kantoor kan zitten, is bijzonder lastig. Je wilt fysiek in de rechtbank zijn om cliënten de gelegenheid te geven hun beweegredenen goed aan de rechter over te brengen en de rechtbank de interactie tussen partijen te laten observeren. Achter een camera werkt dat toch heel anders.”
Welke concrete veranderingen in je werk brachten de coronamaatregelen met zich mee?
“Het werd drukker, met name omdat er tussen (gescheiden) ouders veel conflicten ontstonden over bijvoorbeeld zorgafspraken. Als je in quarantaine zit, kun je die afspraken vaak niet nakomen en wanneer je een poos niet werkt, kan het betalen van alimentatie lastig zijn. Na de zomervakantie verwacht ik wel een toename van het aantal echtscheidingen. Mensen hebben lang op elkaars lip gezeten en veel tijd gehad om na te denken.”
Heb je gebruik gemaakt van informatie of kennis van brancheorganisaties?
“Ik ben aangesloten bij de Nederlandse Vereniging van Familie- en erfrecht Advocaten en Scheidingsmediators (VFAS). Zij hebben hun nek uitgestoken door bijvoorbeeld nieuwe standaarden voor het elektronisch ondertekenen van stukken versneld door te voeren. De Nederlandse orde van advocaten opende een vraagbaak en stelde vertrouwenspersonen aan bij wie je terecht kon.”
Had Ondernemersvereniging Liempde meer kunnen of moeten doen?
“Ik denk niet dat ze meer hadden kunnen doen, maar ik heb de contacten echt gemist. Ik hoor altijd graag hoe het met iedereen gaat, zeker in coronatijd natuurlijk. Gelukkig passeerde er wel regelmatig een teken van leven. Meer kon niet en paste ook niet: net als iedereen was ook ik op mezelf gefocust.”
Kunnen we iets leren van de coronacrisis?
“Afgelopen jaar is mij nog eens extra duidelijk geworden wat ik al lang wist: mijn vak is echt mensenwerk. Ik help mensen die in een moeilijke fase van hun leven zitten en die bij mij veel van zichzelf bloot moeten geven. Een videoverbinding past daar eigenlijk niet bij. Ik hoop dat het enorme spatscherm dat nu letterlijk tussen mij en mijn cliënten in staat snel weer weg mag en dat ik mensen weer gewoon de hand kan schudden of een tissue kan aanreiken. Tegelijkertijd: ikzelf en ook mijn branche zijn flexibel gebleken en dat is waardevol, ook voor de toekomst. En we kunnen alle stukken nu digitaal aanleveren, waardoor het faxapparaat nu echt tot het verleden behoort! Een absoluut winstpunt, dankzij corona.”